शब्दरांजण

बोलू मी त्याच्या - तिच्यासारखं ? चालेल तुला ? साखरेच्या पाकात बुडवलेल्या कारल्यासारखं ? चालेल तुला ? लिहू मी त्याच्या - तिच्यासारखं ? तेच तेच प्रेम करणं, त्यावरंच सारखं लिहिणं, नाहीतर नेहमीचा पाऊस, चिंब भिजण्याचा अनुभव, लिहू मी तेच ? नवीन प्रेमात पडणं ? पहिलाच स्पर्श ? लिहू मधाळ सगळं ? नकोय वास्तव तुला ? साखरंच हवीये ? लपवलेलं सत्य हवंय ? मीसुद्धा तेच लिहिलेलं हवंय ? नाही !! मला नाही जमायचं, लोकांसारखं बोलणं, सगळ्यांसारखं लिहिणं, मला वास्तव मांडायचंय, अस्वस्थता, तगमग, लिहिता लिहिता हरवणं, कधीतरी मूडच न लागणं, मग चिडचिड, त्रागा, ते मांडायचंय, ते सगळं मांडायचंय.. कारण सगळेच मांडतायंत प्रेम, सुख, दु:ख, सुंदर पडणारा पाऊस, पण मला मांडायचाय; चिखल, कारण तो ही आहे सत्य, मला तेच लिहायचंय, सत्य, परखड पण ढळढळीत, वास्तव !!!