वास्तव !

बोलू मी त्याच्या - तिच्यासारखं ?
चालेल तुला ?
साखरेच्या पाकात बुडवलेल्या कारल्यासारखं ?
चालेल तुला ?

लिहू मी त्याच्या - तिच्यासारखं ?
तेच तेच प्रेम करणं,
त्यावरंच सारखं लिहिणं,
नाहीतर नेहमीचा पाऊस,
चिंब भिजण्याचा अनुभव,
लिहू मी तेच ?
नवीन प्रेमात पडणं ?
पहिलाच स्पर्श ?
लिहू मधाळ सगळं ?

नकोय वास्तव तुला ?
साखरंच हवीये ?
लपवलेलं सत्य हवंय ?
मीसुद्धा तेच लिहिलेलं हवंय ?

नाही !!
मला नाही जमायचं,
लोकांसारखं बोलणं,
सगळ्यांसारखं लिहिणं,
मला वास्तव मांडायचंय,
अस्वस्थता,
तगमग,
लिहिता लिहिता हरवणं,
कधीतरी मूडच न लागणं,
मग चिडचिड,
त्रागा,
ते मांडायचंय,
ते सगळं मांडायचंय..

कारण सगळेच मांडतायंत प्रेम,
सुख,
दु:ख,
सुंदर पडणारा पाऊस,
पण मला मांडायचाय;
चिखल,
कारण तो ही आहे सत्य,
मला तेच लिहायचंय,
सत्य,
परखड पण ढळढळीत,
वास्तव !!!