सकाळचं कोवळं ऊन

प्रेम ?

अगदी प्रसन्न,

जणू सकाळचं कोवळं ऊन..

प्रेम,

तो – ती,

तुम्ही आम्ही,

आपली सुंदर हृदयं,

प्रेम,

आपल्या हृदयातील स्पंदनं..

प्रेम,

स्वत्व,

वेडेपणा,

एकमेकांच्या आवडी,

प्रेम,

निरभ्र आकाश,

थंडीची उबदार पहाट,

सदाफुलीचं नाजूक फूल,

सुकलेली गुलाबाची पाकळी..

  

प्रेम,

भांडणं,

वादावादी,

अस्वस्थ रात्री,

विस्कटलेली घडी,

प्रेम,

झुगारून दिलेल्या चालीरीती,

सततची आश्वासक मिठी,

कागदावरील ओळ खोडलेली,

ताकद पुन्हा उभं राहण्याची..

प्रेम,

स्पष्ट तरीही अस्पष्ट,

कळूनही न कळलेली कविता,

रंगाने माखलेला कुंचला,

स्वैर उधळलेला घोडा,

प्रेम,

अबोल शांतता,

मोकळा समुद्रकिनारा,

मंद तेवणारा दिवा..

प्रेम,

मायेचा सुंदर स्पर्श,

बाईची गूढ योनी,

तिचा काळासावळा देह,

प्रेम,

त्याचं आडदांड शरीर,

त्यांच्या उघड्या छात्या,

त्याची रात्रीची चुळबूळ..

प्रेम,

निर्मळशी ओवी,

सुंदरसा अभंग,

समुद्र अथांग,

प्रेम,

त्याची निःशब्द कृती,

व्यक्त अव्यक्त भावना,

अन्

तिच्या गर्भातील ब्रम्हांड...