खेळ

-
वाचता वाचता अचानकच 
पुस्तक बंद  

मनात विचारांचं थैमान 
आणि डोक्यात प्रश्नांचं काहूर, 

 एकमेकांत गुंतल्या व्यक्तिरेखा
 संवादाचं प्रचंड जंजाळ 

घटना-प्रसंग एकमेकांना
 करू लागले प्रश्नोत्तरं

मनात सत्य-असत्याचा कल्लोळ 
हृदयाची वाढलेली धडधड 

संभ्रम,
गोंधळ

आणि उत्तराच्या अपेक्षेत 
आ वासून उभे असलेले प्रश्न 

डोकं बधीर आणि
 पुस्तक पुन्हा उघडलं.

हे खरं ?
ते खोटं ?

नेमकी कशी करावी मी पडताळणी ? 
 काही मापदंड ? 

कोणतंही तत्व ? 
की सगळेच माझ्या मनाचे खेळ ? 

Comments

Post a Comment

Popular posts from this blog

आभाळ

-
आवडायचा त्याला माझा हात घट्ट धरायला, माझ्या नखांशी खेळण्यात कोण जाणे काय आनंद मिळायचा.  माझे केस मोकळे असले की उगाचच ते कुरवाळत बसायचा,  मधेच माझे गाल ओढायचा. "आई गंऽऽ" ओरडल्यावर हसत माझ्याकडे बघत राहायचा, त्याच्या डोळ्यांत एक वेगळीच चमक दिसायची. श्वास कोंडून जाईल इतकी घट्ट मिठी मारायचा, जणू काही मला स्वतःत सामावून घेण्याचा फोल प्रयत्न असायचा. रस्त्याने चालताना हात खांद्यावर ठेवायचा,  एक आश्वासक दिलासा देऊन जायचा. तसा तो अबोल पण स्पर्शातून आभाळ मांडून जायचा.  आधी आधी त्या आभाळातले तारे वेचताना व्हायची कसरत माझी, कधीतरी पटकन मिळायचे, मात्र कधीतरी रात्रंदिवस शोध सुरू असायचा. मग हळू हळू कळलं त्याचं प्रेम, झिरपलं ते शरीरात, खोलवर भिनलं रक्तात,  तेव्हा जाणवलं, उगाचच वेचत होते मी तारे, त्याच्या आभाळाचा सडा तर माझ्याच दारी होता.. 
Read more

सोबत

-
काल आपल्या घरावरून जात होते सहजच मोगऱ्याकडे नजर गेली काळजी घेत नाहीस ना त्याची ? शुष्क, कोमेजलेला होता, त्याला सांभाळ  थोडं , झाडांनाही प्रेम लागतंच ना ..   घराकडे पाहिलं, पार रया गेलेली भितींवर रंगांच्या आकृत्या आणि कौलांतून दिसणारं आभाळ जरा घराकडे लक्ष दे, प्रेमाने भिंतीवर हात फिरव, घरालाही माया लागतेच ना ..   दरवाजा बंद होता तरी आत शिरले आपल्या खोलीत आले, अजूनही मी लाव लेलेच पडदे आहेत बदल ते, शुभ्र अभ्रासारखे पडदे लाव पडद्यांनाही गोंजारावं लागतंच ना ..   माझी पुस्तकांची कपाटं, ती मात्र अगदी स्वच्छ, तुझ्या लक्षात आहे वाटतं ? छान हात फिरवतोस ना त्यांवरून ? “मी नसले तरी माझी पुस्तकं जप” सांगून गेलेले तुला, पुस्तकांनाही कुरवाळावं लागतंच ना ..   आपले कॉफीचे मग्ज, माझ्या डायऱ्या, मला आवडणारं तुझं निळं शर्ट, माझ्या काचेच्या बांगड्या, त्या तू वॉल हँगिंगसारख्या का लावल्यास ? किणकिण ऐकून मी आहे असं वाटतं ? पण आता विसर थोडं मला, इथे येऊन झालंय आता वर्ष, देवाघरी सगळं चांगलं असतं म्हणतात, तुला सोडून गेल्यावर चांगलं त
Read more

दिल से दिल तक..

-
नमस्कार! आजची पोस्ट थोडी खास आहे, म्हणजे माझ्यासाठी तशा सगळ्याच पोस्ट्स खास असतात पण आजची जरा जास्त खास आहे. आज कोणताही लेख नाही किंवा कविता नाही आज थेट “दिल से” लिखाण असणार आहे.   तर २०१५ साली याच दिवशी म्हणजे ३ जून २०१५ला मी माझी पहिली पोस्ट शेअर केली होती, म्हणजे त्या दृष्टीने पाहिलं तर आज शब्दरांजण पाच वर्षांचं झालंय. आपलं शब्दरांजण पाच वर्षांचं झालंय. मला खरंतर काय लिहावं हे कळत नाहीये, कारण २०१५ साली वाटलंच नव्हतं की मी एवढ्या पुढपर्यंत येऊ शकेन. आजवर बऱ्याचदा मी हे बोललेय की, ‘लिहिणं आणि लिहीत राहणं यात फरक असतो’ आणि मला आनंद आहे की मी लिहीत राहिलेय.   ही पोस्ट लिहिण्याआधी सहजच ब्लॉग चाळत होते, तेव्हा जाणवलं की, नाही म्हणता म्हणता मी आजवर जवळपास ७७ पोस्ट्स लिहिल्या आहेत. या पूर्ण प्रवासात नवनवीन वाचक सोबत येत गेले आणि शब्दरांजण बहरत गेलं. आधी एक-दोन असणारे फॉलोअर्स आज २३च्या घरात आहेत. तुम्हाला वाचून वाटेल की, ‘त्यात काय मोठं? तेवीसच तर आहेत’ पण माझ्यासाठी वाचकांची संख्या खूप महत्त्वाची आहे आणि हे असे असे वाचक आहेत ज्यांनी शब्दरांजणला सबस्क्राईब केलेलं आहे म्हणजे
Read more